Opony Run Flat – Co to jest?

Opony Run Flat pozwalają nam na kontynuowanie jazdy samochodem nawet po utracie ciśnienia. Ich wdrożenie na rynek jest efektem wieloletniego rozwoju branży oponiarskiej, zaś jako pierwszy zaprezentował je producent Bridgestone. Chociaż ich eksploatacja wiąże się ze znacznie zwiększonym poziomem bezpieczeństwa, to nie wszystkie zakłady wulkanizacyjne są w stanie je naprawiać. Czym są opony Run Flat, jakie felgi do nich stosować i jakie mają oznaczenia?

Zanim powstały opony Run Flat…

Rynek oponiarski rozwija się od wielu lat, zaś za jego początek można uznać 1839 rok. Wówczas koncern Goodyear opracował technologię wulkanizacji kauczuku, stanowiącego do dzisiaj podstawę produkcji opon. Kolejny przełom nastąpił w 1934 roku, gdy fiński producent Nokian Tyres wprowadził do oferty ogumienie zimowe.

Na kolejny kamień milowy w historii branży należało czekać 12 lat – w 1946 roku Michelin zaoferował swoim klientom opony wykonane w technologii radialnej. Rok później, a dokładnie w 1947 roku, na rynek trafiają opony bezdętkowe. Na kolejną rewolucję należało jednak poczekać aż do 1987 roku, kiedy pojawiły się pierwsze opony z oznaczeniem Run Flat.

Run On Flat – co to oznacza?

W dosłownym tłumaczeniu termin Run On Flat oznacza dosłownie „bieganie na płasko”, co w dbałości o dokładność translatoryczną powinno być określane jako „jazda bez powietrza”. W praktyce sprowadza się to do technologii, która pozwala na kontynuowanie jazdy samochodem nawet przy niskim lub zerowym ciśnieniu. Opony Run Flat (można również spotkać się z angielską nazwą Run Flat Tire) zostały zaprojektowane z myślą o tym, by stabilność i trakcja jazdy nie były zależne od powietrza, a od konstrukcji samej opony.

Konstrukcja Run Flat

Inżynierowie, którzy opracowali opony Run Flat zadbali o właściwe wzmocnienie ich boków. W wyniku tego zabiegu, ogumienie po utracie ciśnienia nie odkształca się w sposób uniemożliwiający dalsze poruszanie się autem. W praktyce kierowca może nawet nie odczuć, że „złapał kapcia”. Z tego powodu w tych oponach montowane są odpowiednie czujniki ciśnienia, które poinformują kierującego pojazdem o tym, że doszło do uszkodzenia.

Najczęściej w konstrukcjach takich opon zastosowana jest specjalna gumowa wkładka, która wzmacnia boki. Ulepszone są również stopki, które są zdecydowanie trwalsze, niż ich standardowe odpowiedniki. Rozwiązania mogą się jednak różnić w zależności od producenta – np. w przypadku Continental ContiSeal czy Goodyear Dureseal zastosowano dodatkową powłokę uszczelniającą, którą pokryty jest bieżnik na całej swojej długości. Z kolei Pirelli wynalazł mechanizm dopompowujący. To rozwiązanie jednak nie przyjęło się na rynku – głównie ze względu na wysokie koszty produkcji.

Jak długo można kontynuować jazdę?

Intencją osób, które stoją za opracowaniem technologii Run On Flat było podniesienie zarówno bezpieczeństwa, jak i komfortu jazdy. Zwykła opona, z której uleciało powietrze, reaguje znacznym pogorszeniem trakcji jazdy. W ekstremalnym przypadku, gdy dochodzi do nagłej utraty ciśnienia, kierowca może nawet stracić kontrolę nad pojazdem.

Opony Run Flat pozwalają na kontynuowanie jazdy, ale w ograniczonym zakresie. Co do zasady nie powinno się przekraczać prędkości 80 km/h, zaś sam dystans nie powinien być dłuższy, niż 80 km – chociaż w niektórych ekstremalnych przypadkach może wynieść 200 km. Takie parametry są wystarczające, by dojechać do najbliższej miejscowości, w której znajduje się najbliższy zakład wulkanizacyjny.

Opony Run Flat – wady i zalety

Jak każda technologia, tak i opony Run Flat mają swoje plusy i minusy. Do zalet należy zaliczyć przede wszystkim znacząco podniesiony poziom bezpieczeństwa oraz komfortu jazdy. Kierowcy korzystający z takiego ogumienia nie muszą już wozić ze sobą koła zapasowego, co dodatkowo zwiększa przestrzeń użytkową bagażnika. Pozwala na dalszą jazdę nawet w sytuacji, gdy przebiciu ulegną dwie lub więcej opon. Kierowca ma dzięki temu możliwość dojazdu do najbliższego zakładu wulkanizacyjnego bez konieczności wzywania lawety.

Ogromną zaletą tej technologii jest również to, w jaki sposób opony zachowują się po przebiciu. W przeciwieństwie do zwykłego ogumienia, Run Flat nie ulegają zniekształceniom. Dzięki tej cesze możliwe jest kontynuowanie jazdy autem nawet w przypadku całkowitej utraty ciśnienia. Wzmocniona konstrukcja wpływa również na większą odporność na uszkodzenia mechaniczne, chociażby w przypadku zbyt gwałtownego najazdu na krawężnik.

Czytaj również: Jakie jest optymalne ciśnienie w oponach? >>>

Są również wady

Technologia ta ma również swoje wady. Użytkownicy do największych zaliczają np. zwiększoną masę opon średnio o 15%. Również ich koszt produkcji jest znacznie wyższy, niż standardowych opon. Dodatkowo wzmocniona konstrukcja wykazuje niższą zdolność do tłumienia dźwięków użytkowych – technologia Run Flat jest po prostu głośniejsza.

Dużą niedogodnością jest również fakt, że nie każdy zakład wulkanizacyjny jest przygotowany do naprawy takiego ogumienia. Część producentów w trosce o bezpieczeństwo użytkowników wręcz nie zaleca wykonywania jakichkolwiek napraw. Do minusów należy zaliczyć także szybciej zużywający się bieżnik, co wpływa na krótszą żywotność produktu.

Warto zwrócić uwagę na jeszcze jeden fakt. Auta, w których takie opony montowane są fabrycznie, mają specjalnie dostrojone zawieszenie do technologii Run On Flat. Dlatego kierowca, który zdecydował się na zakup standardowego ogumienia w takich pojazdach, odczuje różnicę w trakcji. Zmiana prowadzenia samochodu będzie szczególnie odczuwalna przy dużych prędkościach. Dlatego na ogół producenci zazwyczaj zabraniają stosowanie takiego zabiegu, chociaż znajdą się i takie, które tego nie wykluczają.

Opony Run Flat – jakie felgi zastosować?

Chociaż tego typu opony zazwyczaj będą pasowały na standardową felgę, to w niektórych przypadkach niezbędne może się okazać zastosowanie obręczy o pogrubionym garbie. Dzięki niemu ogumienie samonośne będzie się trzymało felgi po uszkodzeniu. Oznaczane są one jako EH2+ (Extended Humb). Część producentów odradza jednak korzystanie ze standardowych obręczy, ponieważ nie gwarantują one tego, że stabilna i bezpieczna jazda będzie możliwa po przebiciu opony.

Stosowane oznaczenia Run Flat

Szykując się do zakupu takich opon warto wiedzieć, jakie są stosowane oznaczenia Run Flat. Wbrew pozorom, część producentów używa odmiennych symboli wskazujących na to, że mamy do czynienia z tego typu technologią. Najczęściej są to:

• w przypadku Goodyear – ROF (Run On Flat) oraz EMT (Extended Mobility Technology),
• w przypadku Dunlop – DSST (Dunlop Self Suporting System Tire),
• w przypadku Continental – SSR (Self Supporting Runflat Tire),
• w przypadku Vredestien – VRFC (Vredestein RunFlat Component),
• w przypadku Pirelli – RSC (Runflat System Component),
• w przypadku Kumho – XRP (Extended Runflat Perfomance),
• w przypadku Michelin – ZP (Zero Pressure).

Dla kogo są te opony?

Mając na względzie istniejące ograniczenia, opony Run Flat nie są rozwiązaniem dla każdego. Szczególnie pod względem finansowym, ponieważ produkty te mogą być nawet o 100% droższe, niż ich standardowe odpowiedniki. Z tego też powodu są one montowane głównie w autach wyższej klasy. Niemniej bezpieczeństwo kosztuje – dlatego, jeżeli komuś niestraszne są niedogodności związane z użytkowaniem tego ogumienia, a chce poczuć się bezpieczniej w trakcie jazdy, powinien rozważyć zakup tych opon. Szczególnie gdy dysponuje autem z zawieszeniem dostrojonym do technologii Run Flat.